کهولت سن اعضای گروهک تروریستی منافقین در رده‌های مختلف و شرایط غیرعادی زندگی آنها، منجر به بروز بیماری‌های مختلفی در میان اعضای این سازمان و یکی از معضلات اساسی تشکیلات شده است.
به گزارش مشرق، دلارهای نفتی رژیم بعثی، دزدی از مردم اروپا، قاچاق مواد و اسلحه و خیریه‌های گوناگونی که همچنان بخشی از آنها فعالند نیز نتوانسته به گروهک تروریستی منافقین برای جذب نیرو کمک کند، نه‌تنها در ایران به جهت جنایت‌های بیشمار منافقین منفورترین گروهک تروریستی به‌شمار می‌روند، در خارج از ایران نیز هیچ فردی حاضر نیست به‌صورت مستقیم با این گروهک و دیدگاه‌هایش همراهی کند و ننگ عضویت در یک تشکیلات فرقه‌ای و تروریست را به‌جان بخرد. از همین رو بدنه اصلی این گروهک همان اعضایی هستند که در دهه‌های گذشته به این تشکیلات پیوسته‌اند. کهولت سن اعضای گروهک تروریستی منافقین در رده‌های مختلف و شرایط غیرعادی زندگی آنها، منجر به بروز بیماری‌های مختلفی در میان اعضای این سازمان و یکی از معضلات اساسی تشکیلات شده است. به‌جز مسعود رجوی سرکرده این گروهک هم که تا مدت‌ها درگیر بیماری دیابت بود و نهایتا با فجیع‌ترین شکل ممکن و با پای قطع شده و چشم کور، مرد، سایر اعضای کادر رهبری منافقین نیز وضعیت چندان مساعدی ندارند.
«فرهیختگان» به‌تازگی به لیستی از اسامی و بیماری‌های کادر رهبری تا رده معاونان ستادی سازمان دست یافته است که نشان می‌دهد این افراد دچار بیماری‌های مختلفی هستند، ازجمله شایع‌ترین بیماری در بین آنها سرطان روده، سرطان معده، سرطان کبد، سرطان پروستات، بیماری در سیستم گوارشی، بیماری‌های مجاری ادراری، ناراحتی‌های قلبی و ریوی، فشار خون بالا، نارسایی کلیه، بیماری‌های اعصاب و روان، بی‌اختیاری ادرار، آلزایمر و دیابت است. بخش زیادی از این بیماری‌ها که اعضای سازمان به آن مبتلا شده‌اند ناشی از شرایط زندگی آنها در کشور عراق بوده است. نکته قابل‌تامل و سوال مهم درباره لیست منتشرشده، این است که اگر وضعیت سلامتی این افراد که همه از کادر گروهک بوده و دسترسی ساده‌ای به درمان در بهترین کشورهای اروپایی داشتند، چنین است وضعیت و شرایط اعضای عادی سازمان با توجه به شرایط سخت‌تر زندگی و عدم دسترسی به پزشکان حاذق در اروپا چگونه است؟
لازم به‌ذکر است که براساس این اطلاعات به‌دست‌آمده، پرونده پزشکی افرادی همچون مهدی ابریشمچی، سیدالمحدثین و جعفرزاده از مقامات ارشد این گروهک در بیمارستان‌های اروپایی و آمریکایی «محرمانه» بوده و دسترسی به آن تقریبا غیرممکن است.
