زودتر از ساعتی که قرارمان بود، رسید. در روزهای آخر اسفند همان روزها که «ای کاش آدمی وطنش را/ مثل بنفشه ها(در جعبه های خاک) /یکروز میتوانست/همراه خویشتن ببرد/ هر کجا که خواست» و اما او همیشه اینجا بود و برای ما فیلم ساخت. پیرتر از مردی بود که در روزگار جوانی دیده بودمش، همچنان عیارِ عیاری بود. یله، تنها و در سمت درست روایت تاریخ.مجله خبری بهیان
همچنین ببینید
استاد اخراجی دانشگاه تهران، استاد هاروارد شد/«کاش اجازه میدادند در خدمت جوانان ایران باشم»
استاد اخراج شده دانشگاه تهران از پیوستن به دانشگاه هاروارد خبر داد.مجله خبری بهیان