دولت فساد چای دبش را کشف و برخورد با آن را شروع و پرونده را به دستگاه قضایی ارسال کرد. مجلس جایی ورود میکند که ناکارآمدی وجود داشته باشد یا با فساد برخورد نشود.
به گزارش مشرق، سیدنظامالدین موسوی با سوابق رسانهای شناخته میشود. مدیرمسئولی روزنامه جوان و مدیرعاملی خبرگزاری فارس از جدیترین سوابق فعالیت رسانهای وی در طول سالهای گذشته است. گفتگو با وی دو بخش مشخص دارد؛ در بخش اول به عملکرد مجلس یازدهم پرداختیم و اینکه همسویی بین دولت و مجلس آیا تیغ نظارت وکلای ملت را کند کرده یا خیر که موسوی با قاطعیت کندی تیغ نظارت بهارستاننشینان بر مستأجران پاستور را رد میکند. در بخش دوم به مسئله انتخابات و فعالیتهای انتخاباتی «جماران» (جریان مردمی انقلابی رویشهای آگاه و نواندیش) – تشکیلاتی که او در آن فعال است- پرداختیم.
موسوی برخلاف شایعات میگوید هیچ ارتباطی با «شریان» (شبکه راهبردی یاران انقلاب اسلامی) ندارد، اما جماران چرا، او رئیس شورای سیاستگذاری جماران است. موسوی در پاسخ به این پرسش که نسبت بذرپاش با جماران چیست، میگوید: بذرپاش را دوست داریم، اما او ارتباط تشکیلاتی با جماران ندارد. به رسم عادت مألوف در مصاحبه با فعالان سیاسی، از او هم در مورد تحریم انتخابات پرسیدیم که معتقد بود: بر اساس تعریف کلاسیک اصلاحطلبی، کسی که انتخابات را تحریم کند، دیگر اصلاحطلب نیست و «من نمیگویم برانداز است، اما باید نام مناسب خود را پیدا و ردای دروغین اصلاحطلبی را از تن به در کند.»
سیدنظام الدین موسوی در خصوص اینکه برخی معتقدند همسویی فکری و سیاسی بین مجلس دوازدهم و دولت سیزدهم باعث شده است وظایف مجلس از جمله وظیفه نظارتی این نهاد تحت تأثیر قرار گیرد، گفت:
در عین حالی که قوا از یکدیگر مستقل هستند و در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هم تفکیک قوا به رسمیت شناخته شده است، اما همه قوا ذیل عنصر و چتری به نام حاکمیت و نظام سیاسی فعالیت میکنند. با توجه به سیاستهای کلی نظام که از سوی مقام معظم رهبری ابلاغ شده است، همه قوا موظف هستند اقدامات، تصمیمات و سیاستهای خود را ذیل سیاستهای کلی تعریف کنند، پس در درجه اول استقلال قوا به معنای دشمنی قوا نیست؛ اینکه بعضیها تلاش میکنند از این استقلال یک نوع رودررویی و درگیری را نتیجه بگیرند، رویکرد غلطی است. قوا از هم مستقل هستند، اما حتماً باید باهم هماهنگ و همراه باشند، بنابراین همسویی و هماهنگی یک پدیده بالذات مذموم نیست بلکه در چارچوب حاکمیت و نظام باید این قوا باهم هماهنگی لازم را داشته باشند، کما اینکه در خیلی از کشورهای دنیا که نظام پارلمانی دارند، اصلاً دولت زاییده پارلمان است. استقلال قوا به این معناست که هر قوهای کارویژه خود را انجام دهد و قوا در کارهای همدیگر دخالت نکنند. این یک اصل است، چون دخالت در امور یکدیگر آن نظم و سامان را به هم میریزد.
موسوی درباره اینکه منتقدان بیشتر مسئله نظارت را مطرح میکنند که مجلس یازدهم به دلیل این همسویی نظارت سفت و سختی بر دولت اعمال نکرده است، اظهار کرد:
این مسئله درست نیست. من به ذهنم میرسد مجلس یازدهم به وظایف نظارتی خود تا جایی که امکان داشته عمل کرده است. بله، قطعاً مجلس با توجه به امور کلان کشور یک مصلحتهایی را در نظر گرفته و میگیرد. سال اول مجلس یازدهم با سال آخر دولت آقای روحانی همزمان شد. گرایشات فکری و سیاسی مجلس با دولت همسو نبود، اما به دلیل مصلحت کشور و اینکه دولت در سال آخر خود قرار دارد، مسئله استیضاح وزرا را خیلی پیگیری نکردیم، این معنا و مفهومش این نبود که مجلس تعلل کرد، بلکه مجلس مصلحت بالاتری را در نظر گرفت، یعنی مجلس ضمن اینکه امور نظارتی دیگر مثل سؤال پرسیدن را انجام میداد، حتی در مقطعی بحث سؤال از رئیسجمهور مطرح شد، ولی به سمت استیضاح نرفت، اما در همین دولت سیزدهم که همسو هستیم، ما استیضاحهای مختلفی داشتیم. دوبار وزیر صمت را استیضاح کردیم که بار اول دوباره رأی اعتماد گرفت، اما در دفعه دوم نمایندگان به فاطمیامین رأی ندادند. در مورد وزرای دیگر هم مرتباً سؤال و انتقاد مطرح است و نظارت انجام میشود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا مجلس در مقابل فساد موسوم به چای «دبش» ساکت بود، گفت:
چرا ما ساکت بودیم. نمایندگان این همه نطق داشتند و تذکر دادند. در مسئله چای دبش به این مسئله هم باید دقت کنیم که خود دولت این فساد را کشف و برخورد با آن را شروع و پرونده را به دستگاه قضایی ارسال کرد. مجلس جایی ورود میکند که ناکارآمدی وجود داشته باشد یا با فساد برخورد نشود، در این صورت کمیسیونهای مختلف مثل کمیسیون اصل ۹۰ ورود میکنند؛ موقعی که خود دولت ورود و پرونده را به قوه قضائیه ارسال کرد و وزیر مربوط کنار گذاشته شد. در این وضعیت مجلس عملاً کار نظارتی جدی نمیتوانست انجام دهد.
موسوی در خصوص اینکه پرسش مردم این است که چرا عملکرد شما و حتی دولت بر سر سفره زندگی آنان خود را نشان نمیدهد پاسخ داد: این حرف از یک منظر حرف درستی است و ما تأکید داریم هر اقدام و تصمیمی از سوی دولت و مجلس و کل حاکمیت باید تأثیر خود را در سفره مردم نشان دهد، اما از آن طرف هم بعضی از مسائل حوزه اقتصاد و معیشت مسائلی نیستند که یکروزه یا چندماهه قابل حل باشند، بلکه خروجی و برونداد یک روند چندین ساله هستند و حل آنها هم زمانبر است.
به عملکرد مجلس یازدهم در مجموع چه نمرهای میدهید؟
در مجموع نمره ۱۶ را میدهم.
وی در پاسخ به اینکه شما با دو جریان جماران و شریان چه نسبتی دارید گفت: من در شریان عضویتی ندارم، اما در جماران به عنوان رئیس شورای سیاستگذاری فعال هستم.
موسوی درباره اینکه رقابت و مشارکت در انتخابات اسفند چگونه محقق میشود، اظهار کرد: مشارکت به نظر من روند و موضوعی است که بالاخره مؤلفههای مختلف در آن تأثیرگذار است. عملکرد کلی دستگاههای نظام هم در این مسئله تأثیر دارد. امیدواری مردم به آینده و رقم خوردن تحول در نتیجه انتخابات از مؤلفههای مؤثر در انتخابات هستند. نحوه عمل نخبگان و خواص هم در انتخابات مهم است، به این معنا که عنصر مشارکت را تبدیل به یک مزیت و فرصت کنیم، وگرنه شما ممکن است مشارکت بالایی هم داشته باشید، اما مثل ۱۳۸۸ با عملکرد نامناسب بازیگران به تهدید تبدیل شود. رقابت یک وجه مشارکت است و همه مشارکت نیست.
سیدنظام الدین موسوی درباره برنامه و راهبرد انتخاباتی جماران برای انتخابات مجلس دوازدهم گفت: ما در جماران کمیته انتخاباتی خود را فعال کردهایم. همایش بزرگ هزار نفری هم برگزار کردیم، در این همایش حضور نخبگان و جوانان بسیار محسوس بود. با گروههای همسو جلسات مشترکی را داریم تا در نهایت به صورت جبههای وارد انتخابات شویم. رویکرد ما در جماران فعالیت جبههای و همگرایی با نیروهای همسو است. رویکرد ما وحدت با جریان کلی انقلاب است.
برخی درون جبهه انقلاب معتقد هستند اگر حضور اصلاحطلبان کمرنگ باشد، شاید راهبرد خوبی باشد که شاهد رقابت درونجریانی باشیم.
رقابت درونگفتمانی ایرادی ندارد. بالاخره طیفهای مختلف جریان انقلاب هستند و ما که نمیتوانیم انحصار ایجاد کنیم. ما که نمیتوانیم بگوییم حتماً بیایید با ما وحدت کنید، اما یک روال معقولی در همه دنیا وجود دارد که وقتی یک رقابت جبههای سنگینی وجود دارد، گروههای همسو اختلافات را کنار میگذارند و همسو میشوند. رقابت درونی هم به پویایی جریانی منجر میشود. ما موفقیت را در وحدت میبینیم، مگر اینکه عدهای بخواهند وحدت را ابزاری برای حذف دیگران قرار دهند.
وی در پاسخ به اینکه چرا وحدت در جریان اصولگرایی همواره دارای موانعی است و مشکلساز میشود اظهار کرد:
خب این امر مفصل است. ما حزب قوی در کشور نداریم. همین امر باعث شکلگیری احزاب فصلی در کشور شده است، بنابراین ما محبور میشویم فرایند انتخابات را یکماهه انجام دهیم. بحث بعدی انحصارطلبی یک عده در جریان انقلاب است. برخی خود را محور حق قرار میدهند و میگویند شما باید با ما وحدت کنید.
موسوی درباره اینکه جریان اصلاحطلب هم به نحلههای مختلفی تقسیم شده است و برخی به دنبال تحریم انتخابات هستند گفت:
آن فردی که مسئله تحریم انتخابات را مطرح میکند، اصلاً اصلاحطلب نیست. من اسمی روی آنها نمیگذارم، اما به نظرم باید یک اسمی برای خود انتخاب کنند چراکه دیگر استفاده از عنوان اصلاحطلبی درست نیست. اصلاحطلب و رفرمیست کسی است که نظام موجود را قابل اصلاح میداند و سعی میکند در چارچوب آن نظام به اصلاحات اقدام کند، وگرنه اینکه من خود را اصلاحطلب بنامم و از مزایای آن استفاده کنم و در برخی مواضع در جبهه مخالف قرار بگیرم، نفاق است. مسیر اصلاحطلبی صندوق رأی است. اصلاحطلبی در همه جای دنیا با اقدام پارلمانتاریستی شناخته میشود.
منبع:جوان