دنیای اقتصاد نوشت: رئیس و هیاترئیسه اتاق ایران از مصاحبه و اظهارنظر رسمی درباره موضوع انتخابات اتاق بازرگانی در اول بهمن خودداری میکنند و مقامهای دولتی نیز اساسا در این مورد تن به گفتوگو با رسانهها نمیدهند.
به ظاهر تصمیم برای اعلام برگزاری زودهنگام نشست هیاتنمایندگان و برگزاری انتخابات رئیس و در صورت لزوم هیاترئیسه ، بدون اطلاع رئیس اتاق ایران و راسا توسط برخی – یا همه- اعضای هیاترئیسه اتخاذ شدهاست. محمدرضا بهرامن، نایبرئیس اتاق ایران که این نامه را امضا کرده، تنها ساعتی پس از انتشار آن، نامه دیگری را امضا کرده -که نسخهای از آن به رویت خبرنگار «دنیایاقتصاد» رسیدهاست- و در آن از شرکت در انتخابات انصراف دادهاست. اتفاقی که به ابهام بیشتر در قضاوت درباره روند اتفاقات منجر شد.
این منبع مطلع خبر میدهد که نشست روز یکشنبه و نیز برگزاری انتخابات، با حضور ۵۰درصد بهعلاوه یک عضو، یعنی ۲۴۷نفر، رسمی است. او حدس میزند که این نصاب محقق شود؛ ثانیا حدسهایی درباره چهرههای اصلی رقیب در این انتخابات دارد. افراد دارای بیشترین شانس ریاست عبارتند از: اول، صمد حسنزاده، عضو اتاق بازرگانی تبریز و نیز نایبرئیس کنونی اتاق ایران که به گفته او دارای بیشترین بخت برای تصدی مقام ریاست است.
دوم، فرج معماری، رئیس اتاق سمنان که در دوره جدید با محدودیت اعمالشده برای دورههای ریاست، بهجای علیاصغر جمعهای که نزدیک به ۳۰سال ریاست این اتاق را برعهده داشت به ریاست اتاق سمنان رسیدهاست و سوم حسین پیرموذن رئیس اتاق اردبیل، خزانهدار اسبق اتاق ایران و از کاندیداهای ریاست دوره حاضر. با این حال و با وجود تجربیات شگفتیساز این دوره، کمتر کسی میتواند دقیقا حدس بزند در مدت باقیمانده تا روز اول بهمن چه اتفاقهایی روی میدهد. باید نشست و نظاره کرد.