موسیقی ایرانی، با تاریخچه‌ای کهن و سنت‌هایی پایدار، همیشه با چالش محدودیت رنگ صوتی و گستره‌ی صوتی سازهایش مواجه بوده است. این محدودیت‌ها به ویژه در حوزه صدای بم، نوازندگان و سازسازان را به ابداع سازهای جدید واداشته است؛ سازهایی که وعده‌ی توسعه‌ی گستره صوتی و نوآوری در ارکسترهای ایرانی را می‌دادند. اما حالا، بیش از یک دهه از معرفی بسیاری از این سازهای ابداعی می‌گذرد و پرسش اساسی این است: سرنوشت این نوآوری‌ها و این سازهای ابداعی به کجا رسیده است؟مجله خبری بهیان
درباره‌ی
همچنین ببینید
حمله تند زیدآبادی به فواد ایزدی؛ اگر می‌خواهند تهران را غزه کنند، پس چرا بر طبل ادامهٔ جنگ می‌کوبید؟
فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: اگر می‌دانید که می‌خواهند تهران را غزه کنند، پس چرا …