به نظر میرسد دستکم لایهای از قدرت سیاسی در ایران وجود دارد که این روزها دست بالا را هم پیدا کرده و اصولاً الزامات توسعه را به معنایی که مدنظر شماست، با الزامات امنیت ملی در تعارض میبیند. لذا شاید بتوان گفت که نه از سر ناکارآمدی یا عدم یادگیری که بهعنوان یک انتخاب سیاسی، توسعه را نفی میکند. توسعه را دارای پتانسیل بالایی از ناپایداری سیاسی و اجتماعی میداند.
همچنین ببینید
محمد مهاجری: احمدی نژاد در سال1382 حتی قبل از اینکه شهردار شود، خود را رئیس جمهور بعدی می دانست/ او برحلاف تصوری که ایجاد شده بود تندخو و بددهن بود
سال 1382 قبل از اینکه اقای احمدینژاد به عنوان شهردار انتخاب شود، جلسه مختصری تشکیل …