در حالی که تهران و مسکو در ادبیات رسمی خود از یک “شراکت استراتژیک” سخن می‌گویند که در میدان‌های نبرد سوریه و اوکراین مستحکم شده است، آسمان ایران همچنان در حسرت جنگنده‌های موعود سوخو-۳۵ باقی مانده است. این تأخیر بی‌پایان، بیش از آنکه یک مشکل فنی یا مالی باشد، پرده از یک واقعیت تلخ برمی‌دارد: برای کرملین، خطوط تلفن قرمز تل‌آویو و مکانیزم‌های حساس «عدم برخورد» در سوریه، از تعهد به تقویت پدافند هوایی شریک ایرانی خود استراتژیک‌تر است. داستان سوخو-۳۵، روایتی از یک اتحاد یک‌طرفه است که در آن ایران، پهپادهای حیاتی را تحویل می‌دهد اما در مقابل، تنها وعده‌هایی توخالی دریافت می‌کند.مجله خبری بهیان
درباره‌ی
همچنین ببینید
«اسرار مکتوم» فرمانده شهید اطلاعات سپاه
در بخشی از یادداشتی که طائب نوشته، به گوشه‌ای از فعالیت‌های اطلاعاتی و امنیتی او، …