حیرت نشریه تخصصی دریایی از قدرت تهاجمی یمن در دریای سرخ

وبگاه ناوال‌نیوز، ۹ درس مهم از حملات انصارالله یمن به کشتی‌های تجاری مرتبط با اسرائیل در دریای سرخ را مورد بررسی قرار داده است.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: به گزارش عصر ایران، وبگاه ناوال‌نیوز، ۹ درس مهم از حملات انصارالله یمن به کشتی‌های تجاری مرتبط با اسرائیل در دریای سرخ را مورد بررسی قرار داده و نوشت: بیشتر حملات در دریای سرخ توسط جنبش حوثی در یمن بوده است، اما برخی از آنها را می‌توان مستقیما به ایران نسبت داد و هیچ شکی وجود ندارد که ایران دست‌کم به حوثی‌ها کمک می‌کند. تاکنون هیچ کشتی غرق نشده است، اگرچه چندین کشتی مورد اصابت قرار گرفته‌اند و تأثیر آن بر کشتیرانی جهانی قابل‌توجه بوده است. تا اینجای کار می‌توان به ۹ درس و نکته مهم درباره حملات یمنی‌ها در دریای سرخ اشاره کرد.

۱- موشک‌های بالستیک ضد کشتی مدولار. ایران بیش از ۱۰ سال پیش نسخه ضد کشتی موشک بالستیک فاتح-۱۱۰ خود را توسعه داد. این توسعه شامل نصب یک جست‌وجوگر الکترواپتیکی/ مادون قرمز بود. این موشک‌ها کوچک‌تر، کندتر و برد کوتاه‌تر از موشک‌های مشابه چینی خود هستند، اما همچنان قوی هستند. در ۲ سال گذشته شاهد انبوهی از این طرح‌ها بوده‌ایم که به نظر می‌رسد همه از یک جست‌وجوگر استفاده می‌کنند. بزرگ‌ترین و به احتمال زیاد پیچیده‌ترین نوع از این موشک‌ها، رعد-۵۰۰ است که حوثی‌ها آن را «تانکیل» می‌نامند. بُرد و کلاهک این موشک‌ها متفاوت است اما همگی یک تهدید واقعی هستند.

۲- موشک‌های کروز ساده شده و کم‌هزینه. ایران توانست موشک کروز هواپایه روسی به نام (AS-۱۵ KENT) را Kh-۵۵ را معکوس کند. به دنبال این، یک نسخه ساده و کوچک ساخته شد که می‌توانست از یک موتور توربوجت تجاری مشابه موتور هواپیماها استفاده کند. این طرح در اختیار یمنی‌ها قرار گرفت. این موشک‌ها به انصارالله قابلیت حمله زمینی دوربرد بسیار کم‌هزینه، اما با کلاهک کوچک‌تر می‌دهد و همان‌طور که انتظار می‌رود در زرادخانه حوثی‌ها، یک نسخه ضد کشتی نیز وجود دارد.

۳- استفاده از پهپادها. پهپاد شاهد، کارایی خود را در جنگ اوکراین نشان داده. آنها خطرناک‌تر از آن هستند که نادیده گرفته شوند. ایران نشان داده که می‌تواند کشتی‌ها را حتی در بُردهای باورنکردنی هدف قرار دهد. حداقل ۲ کشتی مورد اصابت قرار گرفته‌اند، یکی در بُرد بسیار زیاد. آنها در برابر کشتی‌های تجاری یک نگرانی واقعی هستند و روزبه‌روز عملکردشان بهتر می‌شود.

۴- هیچ جای دریا امن نیست. مکان‌یابی و شناسایی کشتی‌هایی که مکان خود را در AIS (سیستم شناسایی خودکار) مخابره نمی‌کنند دشوارتر است. این امر به ویژه برای افرادی که به هوش منبع باز (OSINT) متکی هستند صادق است. اما اثربخشی «تاریک شدن» در برابر یک دشمن مصمم که پهنه آبی را با دقت رصد کرده و ابزارهای مختلف و پیچیده‌ای دارد، محدود است. کشتی‌ها نمی‌توانند به راحتی حضور خود را پنهان کنند.

۵- کشتی‌های تجاری در برابر حملات موشکی ایمن‌تر هستند. کشتی‌های تجاری مدرن با در نظر گرفتن قابلیت بقا ساخته می‌شوند. شاید نه در برابر این تهدیدها، اما مطمئنا به‌گونه‌ای که غرق شدن آنها را دشوار می‌کند. در صورت اصابت موشک به آنها با وجودی که خطر قابل‌توجهی وجود دارد، اما در عمل تعداد کمی از آنها ممکن است غرق شوند. کشتی‌های جنگی کوچک‌تر هستند و بخش‌های مهم‌تر و حساس‌تری برای اصابت دارند.

۶- اهمیت پدافند هوائی برای شناورهای نیروی دریایی. کشتی‌های جنگی با حملات مداوم از چند جهت از جمله با پهپادهای انتحاری، موشک‌های دریایی و موشک‌های ASBM(موشک بالستیک ضدکشتی) تهدید می‌شوند. بسیاری از کشتی‌های جنگی- شاید اکثر آنها- برای دفاع در این محیط پرتهدید، ابزارهای کافی ندارند.

۷- بازدارندگی در برابر نیرویی که چیزی برای از دست دادن ندارد، بسیار مشکل است. زمانی که حملات آغاز شد، درخواست‌هایی برای اقدام نظامی علیه حوثی‌ها مطرح شد. بسیاری از ناظران انتظار داشتند از همان ابتدای حملات حوثی‌ها، حملات متقابل علیه یمن آغاز شود؛ اما زمانی که آغاز حمله ائتلاف دریایی ماه‌ها طول کشید، ناامید شدند. بسیاری از ناظران مطمئن نبودند که حملات متقابل به یمن تفاوت زیادی ایجاد کند. حق با آنها بود و حملات یمنی‌ها با وجود چند دور حملات متقابل همچنان ادامه دارد.

۸- فناوری ایران را دست‌کم نگیرید. ایران قادر به نوآوری و توسعه تسلیحات مؤثر و هوشمند به ویژه در عرصه نامتقارن است. تاکنون هیچ کشتی‌ای در حملات یمنی‌ها غرق نشده؛ احتمالا به این دلیل است که آنها سعی می‌کنند این کار را نکنند. این نشان می‌دهد که اهداف آنها صرفا با ارائه یک تهدید معتبر محقق می‌شود. احتمال دارد که آنها (در صورت تشدید تنش) سعی کنند کشتی‌های جنگی را غرق کنند و فناوری ایرانی قادر به انجام چنین کاری است.

۹- پیش‌بینی آینده سخت است. کمتر کسی تصور می‌کرد که اولین استفاده از ASBM توسط حوثی‌ها در دریای سرخ باشد. هنوز چندین قابلیت وجود دارد که گمان می‌رود ایران دارد، اما از آنها استفاده نشده و ایران و حوثی‌ها می‌توانند موثرتر هم عمل کنند. نشانه‌هایی وجود دارد که آنها این کار را خواهند کرد.