رودخانه‌هایی با رطوبت بالا، مسیرشان به سمت اتمسفر زمین را دقیقا مثل مایعات دیگری که درسراسر زمین هستند، طی می‌کنند. متاسفانه دیدن نهرهای آسمانی برای ما بسیار سخت است.
غزال زیاری_ رودخانه‌های جوی (زمانی که یک کانال نسبتاً طولانی و باریک باد، بخار آب را از مناطق استوایی منتقل می‌کند) که اغلب نتیجه طوفان‌ها هستند، تعیین‌کننده این امر هستند که کجا باران شدید ببارد و عدم دیدن آنها یک مشکل است. از همین رو درک چنین پدیده‌ای اهمیت زیادی دارد؛ چرا که با گرم‌تر شدن اتمسفر، آب بیشتری جذب شده و این آبراه‌های هوایی را مجبور به تغییر مسیر می‌کند.
تا پیش از این، محققان برای پیش‌بینی محل جریان این بخار آب، از مدل‌سازی‌های رایانه‌ای استفاده می‌کردند، اما حالا آنها راهی را ابداع کرده‌اند که بتوان در لحظه، این پدیده را زیرنظر گرفت. قطعه گمشده این پازل، یک بادگیر سه بعدی بود.
استفاده از داده‌های ماهواره‌ای
ویمینگ ما، دانشمند جوی دانشگاه کالیفرنیا و همکارانش، به این جمع‌بندی رسیدند که اطلاعات و داده‌های ماهواره‌ای از توزیع دمای مکانی می‌تواند برای ایجاد یک میدان باد سه بعدی تقریبی در زمان واقعی مورد استفاده قرار گیرد و ترکیب این داده‌ها با تشخیص رطوبت ماهواره‌ای ناسا، توزیع جهانی جریان‌های پررطوبت را به نمایش گذاشت.
بخش عمده‌ای از رطوبت آسمان، توسط رودخانه‌های جوی در عرض‌های جغرافیایی و در شرایطی که به سمت قطب‌ها جریان پیدا می‌کنند منتقل می‌شوند و این عامل ۳۰% بارندگی سالانه در آمریکا و اروپا و ۴۰% بارندگی‌ها در فصول مرطوب در آسیای شرقی هستند.
رودخانه‌های جوی معمولا برروی اقیانوس‌های استوایی شکل می‌گیرند؛ اما زمانی که به آسمان بالای سطح زمین برخورد می کنند، معمولا باعث ایجاد پدیده‌های خطرناک آب و هوایی مثل بادهای ویرانگر و سیل می‌شوند. همانطور که رودبادها در چهار دهه اخیر بر فراز آمریکای شمالی به سمت شمال حرکت کردند، فرکانس رودخانه‌های جوی در شرق آمریکا نیز افزایش چشمگیری داشته است.
تاثیر رودخانه‌های آسمانی بر یخ‌ها
این رودهای آسمانی بر تنوع یخ دریاها نیز تاثیرگذارند و حضور آنها باعث افزایش سطح ذوب می‌شود. در چند سال اخیر میزان یخ دریاها در هر دو قطب کره زمین به پائین‌ترین میزان ممکن رسیده است.
اعضای تیم ما، با بررسی جریان‌های آسمانی که قابل مشاهده هستند، حالا دریافته‌اند که مدل‌های قبلی، فراوانی بارندگی رودخانه‌های جوی را بیش از حد پیش‌بینی کرده بودند ولی شدت باران را دست کم گرفته بودند.
ما و همکارانش در مقاله‌شان توضیح دادند:« با پیشرفت کیفیت مشاهدات ماهواره‌ای، روش‌های ارائه شده در اینجا می‌تواند برای مشاهدات ماهواره‌ای دیگر مثل ماهواره‌های زمین ایستا برای توسعه آمار رودخانه‌های جوی با وضوح بالاتر یا فرکانس بالاتر مورد استفاده قرار گیرد.»
متد جدید آنها حالا می‌تواند در پیش‌بینی‌های آب و هوا وهمچنین مدل‌های آب و هوایی ادغام شود. محققان در نظردارند تا در آینده به ارزیابی این موضوع بپردازند که مدل‌های آب و هوایی در مقابل روش جدید تشخیص رودخانه‌های جوی چطور کار می‌کنند.
منبع: sciencealert
