پولیتیکو در مطلبی با اشاره به تلاش «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای ماندن در قدرت و فرار از زندان به‌دلیل اتهامات گسترده فساد، استدلال کرده است که جنگ طولانی‌تر به نفع وی خواهد بود.
به گزارش مشرق، نتانیاهو همزمان با تقلا برای فرار از اتهامات مطرح شده علیه خود، تلاش می‌کند رقبای سیاسی‌اش را نیز راضی نگهدارد. به‌گونه‌ای که بسیاری این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا وی واقعا نخست‌وزیر است یا خیر؟
به نوشته پولیتیکو، در حالیکه این مقام رژیم صهیونیستی در تلاش برای ابقا در سمت نخست وزیری و ممانعت از ورود به زندان به اتهامات گسترده فساد است، بیش از پیش در برابر خواسته‌های اعضای راست افراطی ائتلافش آسیب‌پذیر شده است.
شخصیت‌های راست افراطی مانند بزلل اسموتریچ وزیر دارایی اسرائیل و ایتامار بن گویر وزیر امنیت ملی که به‌دلیل داشتن دیدگاه‌های بنیادگرایانه شناخته می‌شوند، چهره‌هایی که به اعتقاد نویسنده این مطلب چنانچه ائتلاف نتانیاهو را رها کنند، وی دیگر نخست وزیر نخواهد بود.
ناظران با اشاره به همین موارد استدلال کرده‌اند که دلیل رد درخواست آمریکا از سوی نتانیاهو مبنی بر کاهش تنش‌ها و درگیری‌ها، تلاش وی برای راضی نگه‌داشتن چهره‌های افراطی ائتلافش و ماندن در مقام نخست وزیری است.
یک مقام آمریکایی که خواست نامش فاش نشود، در همین زمینه گفت: «همیشه مشخص نیست که چه‌کسی قدرت را در اسرائیل در دست دارد. اما بارها نتانیاهو به ما گفته است که «دست‌های من بسته است. بله من این ائتلاف را در دست دارم، اما الزامات سیاسی وجود دارد که من با آن روبرو هستم».
آرون دیوید میلر مذاکره‌کننده آمریکایی پیشین در امور خاورمیانه و از اعضای ارشد اندیشکده کارنگی، نتانیاهو را به طور فزاینده‌ای “ناامید” توصیف می‌کند.
وی در این خصوص تشریح کرد: «نتانیاهو نمونه وحشتناکی از رهبری است که بقای سیاسی خود را با تصوری که از منافع کشور دارد، در هم تنیده است. این ترکیب وحشتناکی است و منجر به تصمیم‌گیری‌های به‌مراتب بدتر می‌شود».
این نشریه در بخش دیگری از این مطلب آورده است: نتانیاهو رکورد ۱۶ سال نخست وزیری را در دست دارد و برخی تحلیلگران و مقامات آمریکایی با توجه به شرایط کنونی وی، می‌گویند هر چه جنگ بیشتر طول بکشد، شانسش برای ماندن در قدرت بیشتر می‌شود.
پولیتیکو در همین زمینه استدلال کرده است که اساسا جنگ جاری ممکن است باعث ایجاد حس جدیدی از وحدت میان اسرائیلی‌ها شود و مخالفان اصلاحات قضایی در نهایت نظرشان را در این مورد تغییر دهند.
مقامات آمریکایی همچنین بر این باورند که فشار سیاسی از طرف راست افراطی یکی از دلایلی است که نتانیاهو به درخواست‌های آمریکا برای عبور کمک‌های بشردوستانه بیشتر به غزه، پاسخ رد می‌دهد. هرچند منابع آگاه یکی از موارد اختلاف اصلی نتانیاهو با آمریکا را پیشنهاد دولت جو بایدن مبنی بر پرداخت بخشی از درآمد مالیاتی اسرائیل به تشکیلات خودگردان فلسطین می‌دانند؛ نهادی که بخش‌هایی از کرانه باختری را اداره می‌کند. واشنگتن این نهاد فلسطینی را بازیگری مهم در راه حل بلندمدت برای عبور از بحران می‌بیند. اما گفته می‌شود اسموتریچ با این پیشنهاد مخالفت کرده است.
پولیتیکو در بخش دیگری از این گزارش به تشریح دلایل تبعیت نتاینهاو از چهره‌های تندرو حزبش اشاره کرده و آورده است: نتانیاهو برای حفظ حمایت راست افراطی تا پیش از آغاز جنگ، قول داده بود اقداماتی برای تضعیف توانایی قوه قضاییه انجام می‌دهد. وعده‌ای که به ماه‌ها اعتراضات گسترده در سرزمین‌های اشغالی منجر شد.
اما در نهایت حمله ۷ اکتبر حماس باعث شد که اسرائیلی‌ها اعتراضات را کنار بگذارند و بر جنگ با حماس تمرکز کنند. هرچند دادگاه عالی رژیم صهیونیستی هم به‌تازگی اصلاحات قضایی را رد کرد؛ به این معنا که نتانیاهو نمی‌تواند به وعده اصلی به شرکای سیاسی خود درحزب راست افراطی عمل کند.
میلر در بخش دیگری از اظهاراتش با اشاره به این تصمیم دادگاه عالی رژیم، افزود: بعید است که در حال حاضر اسموتریچ و بن گویر ائتلاف نتانیاهو را رها کنند، اما نخست وزیر بیش از همیشه آسیب پذیر شده است.
برخی مقامات آمریکایی هم بر این باور هستند که هر چه جنگ طولانی تر شود، نتانیاهو بیشتر می تواند تحقیقات در مورد شکست اسرائیل در جلوگیری از حمله حماس را به تاخیر بیندازد. ضمن آنکه پایان موفقیت آمیز جنگ می تواند خشم مردم اسرائیل را نسبت به نخست وزیر کاهش دهد.
اما نویسنده در ادامه با تاکید بر این نکته که سیاست اسرائیل غیرقابل پیش بینی است، می افزاید: اگر پایان جنگ به طور رسمی اعلام شود و از تنش ها کاسته شود، سیاستمداران مخالف ممکن است کابینه جنگ را ترک کنند و مخالفت با نتانیاهو را از سر گیرند.
چند مقام آمریکایی دیگر که خواستند نامشان فاش نشود با اشاره به همین شرایط تاکید کردند این امر می تواند نتانیاهو را بیش از پیش به شخصیت های حاشیه ای سایر احزاب وابسته کند.
