عصر ایران نوشت: در عصر عافیت جویی، در دوران «سری را که درد نمی کند دستمال نمی بندند»، در زمانی که منفعت در همراهی با قدرت است، در روزگاری که فحش و تهمت، نقل و نبات مخالفان است و در میانه ناامیدی ملتی رنج دیده، چنین بی پروا به میدان آمدن و برای میهن دویدند و شهر به شهر به دنبال آفرینش امید بودند و دل ها را به یکدیگر دوختند.مجله خبری بهیان
همچنین ببینید
فرخرو پارسا به جرم «اشاعه فساد و فحشا در فرهنگ مملکت» اعدام شد
اسفند فرخرو پارسا به جرم حیف و میل و غارت بیتالمال و اشاعه فساد و …