اسون گوران اریکسون به سرطان پانکراس مبتلا شده و از سراسر جهان پیامهای حمایتی زیادی به سمت او روانه میشود.
طرفداران انگلیسی اسون گوران اریکسون (Sven-Göran Eriksson) را به خاطر یک شب خاص در مونیخ در سپتامبر ۲۰۰۱ بسیار دوست دارند.
این مربی سوئدی ۷۵ ساله اعلام کرد که به سرطان لاعلاج مبتلا شده و دنیای فوتبال را در شوک فرو برد. او در ایستگاه رادیویی سوئد گفت که در بهترین حالت یک سال فرصت زندگی دارد: «همه میدانند که من بیماری بدی دارم. خیلیها حدس میزنند که بیماری من سرطان است و بله هست. اما باید تا جایی که میتوانم بجنگم.» و سپس اضافه کرد: «میگویند در بهترین حالت یک سال فرصت دارم، شاید کمتر شاید هم بیشتر. نمیتوان کاملا مطمئن بود. بهتر است در موردش فکر نکنیم. اما میشود مغز را فریب داد، در هر چیزی جنبه مثبت را دید و در سختی غرق نشد.»
اریکسون دستاوردهای زیادی در فوتبال داشت. او مردی بود که یوونتوس و میلان را شکست داد تا با لاتزیو قهرمان سری آ شود و علیرغم ناکامیاش در نگرفتن جام قهرمانی با «نسل طلایی» فوتبالیستهای انگلیس در سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶، شکست دادن ۵-۱ آلمان در المپیاشتادیون مونیخ تا همیشه جاودانه خواهد ماند.
آنچه در ادامه میخوانید:
افسانه در ایتالیا
اسون پس از یک دوره موفقیتآمیز با بنفیکا و رساندن آنها به فینال جام اروپا، در سال ۱۹۹۲ با سمپدوریا به ایتالیا بازگشت و با غولهای جنوا در سال ۱۹۹۴ قهرمان کوپا ایتالیا شد. او در سال ۱۹۹۷ سمپدوریا را به مقصد لاتزیو ترک کرد و در آنجا تبدیل به اسطوره شد.
این تیم با استعداد که شامل پاول ندود، خوان سباستین ورون، نستور سنسینی و دیگو سیمئونه و همچنین مارسلو سالاس بود در سال ۲۰۰۰ یوونتوس را در نبرد قهرمانی در سری آ با یک امتیاز شکست داد و همچنین تیم بزرگ میلان آن دوران را از مسیر قهرمانی کنار زد. نقطه قوت اریکسون ساختن تیمی بود که شکست دادنش دشوار باشد. لاتزیو در آن سال دبل کرد، و مربی به سه قهرمانی کوپا ایتالیا دست یافت. او در سال ۲۰۰۱ باشگاه را ترک کرد و همچنین جام برندگان جام و سوپر جام را به کارنامه خود اضافه کرد.
چالش جدید
اسون در همان سال مربی سهشیرها شد تا اولین مربی خارجیای باشد که هدایت تیم ملی انگلیس را بر عهده میگیرد. این مرد اسکاندیناویایی ایده مربیگری در انگلیس را دوست داشت و تقریباً در سال ۱۹۹۶ به بلکبرن روورز ملحق شده بود، اما بعد تصمیم گرفت به دلایل خانوادگی در ایتالیا بماند. اما جذابیت کار با «نسل طلایی» انگلیس متشکل از بکام، اسکولز، لمپارد و غیره قابل چشمپوشی نبود.
در حقیقت رویکرد محتاطانه او همیشه کارساز نبود و با شکست در یکچهارم نهایی دو جام جهانی (۲۰۰۲ و ۲۰۰۶) و یورو در سال ۲۰۰۴ در رسیدن به جام ناکام ماند. حداقل فراموش نکنیم که انگلیس در آن بازیها به دو تیم بسیار خوب برزیل و پرتغال (دوبار) باخت.
اما پیش از این باختها شبی فراموشنشدنی در مونیخ رقم خورد. سهشیرها پس از شروع ضعیف در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ برای رویارویی با رقبای سرسخت خود در یک بازی حساس به آلمان سفر کردند. شکست دادن آلمانها در خاک خودشان برای انگلیسیها موفقیتی بینظیر است. با هتتریک مایکل اوون و گلزنی امیل هسکی و استیون جرارد سهشیرها با نتیجه ۵-۱ پیروز میدان شدند. اسونمانیا رقم خورد. به طور باورنکردنی در سرزمین مادری او، بازی را بیش از یک میلیون هوادار فوتبال تماشا کردند؛ دو برابر تعدادی که بازی سوئد و مقدونیه را در آن شب تماشا کردند. مارکس اند اسپنسر که یکی از حامیان تیم ملی انگلیس بود، ۹۰۰۰ تیشرت با طرح آلمان ۱ انگلیس ۵ چاپ کرد که در یک روز فروخته شد.
زندگی شخصی
اسون در سال ۱۹۷۷ با آن کریستین پترسون ازدواج کرد و آنها صاحب دو فرزند شدند و در سال ۱۹۹۴ طلاق گرفتند. خودش اعتراف کرد که علت جدایی آنها رابطه خارج از ازدواجش با گرازیلا مانچینلی بود. او در سال ۱۹۹۸ رابطه عاشقانهای با وکیل زیبایی به نام نانسی دلاولیو آغاز کرد که همسرش را به خاطر اسون ترک کرده بود. او دوباره از راه به در شد و با بازیگر ایتالیایی دبورا کاپریوگلیو وارد رابطه شد. نانسی اسون را بخشید و به او در لندن پیوست. چشمان اسون به دنبال زنان دیگر چرخید و با شخصیت تلویزیونی اولریکا جانسون در سال ۲۰۰۲ و دبیر فدراسیون فوتبال فاریا الم در سال ۲۰۰۴ رابطه برقرار کرد. نانسی تا سال ۲۰۰۶ در کنار اسون ماند و سرانجام او را ترک کرد.
اریکسون در ستونی در نشریه میل نوشت: «مردم میگفتند باید توجه مداوم رسانهها را بپذیرم، اما هرگز نفهمیدم چه چیزی در زندگی خصوصیام تا این حد جالب است».
حمایت فراوان
خیلیها به خبر تلخ سرطان لاعلاج اسون واکنش نشان دادند. وین رونی در X نوشت: «خبر غمانگیز امروز صبح. قلبم با اسون گوران اریکسون و خانوادهاش است. او یک مربی درخشان و یک فرد خاص است و همه دوستش دارند و به او احترام میگذارند. ما همه با تو هستیم اسون، به مبارزه ادامه بده.» تروور سینکلر پست کرد: «از خواندن این که مربی قدیمی من اسون گوران اریکسون سرطان لاعلاج دارد ناراحت شدم! جنتلمن مطلق و مربی عالی که من همیشه از او سپاسگزارم، زیرا تمام بازیهایم در تیم ملی را زیر نظر او به دست آوردم. برای او در آخرین نبردش عشق و آرامش آرزو میکنم.»
هواداران زیادی نیز پیامهای محبتآمیز برای اسون فرستادند و برایش آرزوی بهبودی کردند.