با پایان جام ملت‌های آسیا چرخ لیگ دوباره به حرکت درآمد. همه ملی‌پوشان شاغل در باشگاه‌های داخلی این هفته به میدان آمدند به جز یک نفر!
این جام ملت‌های آسیا برای شجاع خلیل‌زاده با همیشه و همه تورنمنت‌ها تفاوت‌های بسیاری داشت. شجاع که از دهه ۸۰ به عنوان یک مدافع شایسته نام خود را در فوتبال ایران سر زبان‌ها انداخت، در سال ۹۱ توسط کیروش به تیم ملی دعوت شد.
تک‌تک مربیان آن زمان لیگ در پنهان و آشکار اعتراف می‌کردند که سطح کیفی و فنی شجاع خلیل‌زاده به حدی است که هر کس سرمربی تیم ملی باشد او فیکس بازی می‌کند. شجاع امیدوار به حضور در جام جهانی و جام ملت‌های آسیا بود که پاسوز اختلاف کیروش و سرمربی وقت سپاهان شد. بعد از آن اردوی معروف و در آستانه جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل کیروش -که بعدا هم این کار را تکرار کرد- ستاره‌های سپاهان را کنار گذاشت. امید ابراهیمی وارد دعوای کرانچار و کیروش نشد اما شجاع بی‌تجربگی کرد و چوبش را برای ۷ سال خورد.
با رفتن کیروش و آمدن اسکوچیچ شجاع در سن بالا دوباره به تیم ملی دعوت و در همان بازی اول بعد از خروج کاپیتان‌های اول و دوم تیم با نشانه احترام سایر بازیکنان بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست. این حق شجاع بود که اگر به خاطر آن اتفاق حاشیه‌ای تیم ملی را از دست نمی‌داد، در زمان وقوع این اتفاق نزدیک به ۱۰۰ بازی ملی داشت و کاپیتان سوم اصلی تیم بعد از حاج‌صفی و انصاری‌فرد می‌شد.
شجاع در دوران اسکوچیچ فیکس‌ترین بازیکن ما بود اما در آستانه جام جهانی با بازگشت کیروش دوباره به نیمکت پیچ شد! این بار اما آن‌قدر باتجربه بود که علیه کیروش حرفی نزند. قلعه‌نویی که آمد شجاع دوباره فیکس شد. همه می‌دانستند که این جام ملت‌های آسیا آخرین فرصت برای بازیکنانی است که پا به سن گذاشته و شرایط حضور در جام جهانی بعدی را ندارند.
نفر اول این فهرست امید ابراهیمی و نفر دوم شجاع خلیل‌زاده بود. شجاع که در تابستان امسال برای ماندن در تیم ملی قید بازی در قطر را زد و به تهران برگشت، تا روز آخر نقل و انتقالات منتظر پرسپولیس ماند اما وقتی درها را بسته دید راهی تراکتور شد.
شجاع این فصل را به عنوان کاپیتان تراکتور آغاز کرد و آن‌قدر خوب بود که جای خود در تیم ملی را حفظ کند. این بازیکن متولد اردیبهشت ۶۸ در ۳۴ سال و ۹ ماهگی می‌خواست از آخرین فرصت حضورش در تیم ملی استفاده کند و با یک قهرمانی در تاریخ جاودانه شود، اما نشد که نشد…
تقدیر چنین بود که آخرین تصویر شجاع با لباس تیم ملی بهت او با دیدن کارت قرمز داور در نیمه نهایی برابر قطر در دقیقه ۹۰ و سر پایین او در هنگام خروج از زمین باشد. ایران بازی را باخت و حتی اگر به فینال می‌رسید، شجاع نمی‌توانست برای تیم ملی بازی کند. همه می‌دانستند که در بازگشت تیم از جام ملت‌ها -حتی با جام قهرمانی- دیگر جایی برای شجاع در آینده نخواهد بود.
حالا تیم ملی حداقل تا چند ماه دیگر بازی ندارد و با وجود این اخراج شجاع در اولین بازی بعدی رسمی هم محروم است. و چه عجیب که در شروع دوباره لیگ، همه ملی‌پوشان شاغل در باشگاه‌های داخلی به زمین رفتند به جز شجاع! بازی تراکتور و سپاهان به خاطر حضور تیم سپاهان در لیگ قهرمانان آسیا به تعویق افتاد و شجاع به عنوان تنها ملی‌پوش تراکتور این هفته غایب بود؛ درست در همان روزی که سایر تیم‌های لیگ بازی کردند ستاره‌های ملی‌پوش سپاهان هم به زمین رفتند تا فقط شجاع از نمایش این هفته فوتبال بیرون بماند!
بازیکنی که با آن کارت قرمز به یک رکورد عجیب و غریب دیگر هم در تاریخ فوتبال ایران رسید؛
در تمام عمر ۸۲ ساله تیم ملی تنها دو بازیکن بودند که دو بار در بازی‌های ملی از زمین با کارت قرمز داور اخراج شدند. مهدی مهدوی‌کیا با ۱۱۱ بازی ملی اولین کسی بود که دو بار کارت قرمز را مقابل چشم خود دید و مسعود شجاعی در ۸۶ بازی ملی دو بار کارت قرمز را تجربه کرد. و حالا شجاع به این رکورد رسیده است!
اما کجای این داستان عجیب است؟ به خاطر پست و نوع بازی، شجاع زیاد کارت می‌گیرد ولی نامش در ردیف کسانی که یک بار از زمین در تیم ملی اخراج شده‌اند ثبت شده است! شجاع در زمان اسکوچیچ و در بازی پنج‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۰ در دوبی برابر امارات در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ در دقیقه ۵۹ اخراج شد و به رختکن رفت. از اتاق کمک داور ویدیویی با داور صحبت کردند و او بعد از چند دقیقه و بارها تکرار صحنه اخراج کارتش را برگرداند و دستور داد شجاع از رختکن به زمین برگردد!
به این ترتیب اخراج مقابل قطر که در حقیقت دومین اخراج شجاع از زمین بود، آن هم در سی‌وششمین بازی ملی او، به عنوان اولین اخراج در حافظه تاریخ فوتبال ایران ثبت شد!
